سنجش کارآیی روش کشت نوترینت آگار پلیت و روش رسوبی فرمالین-اتر در تشخیص آزمایشگاهی تریکوسترونژیلیازیس انسانی

Authors

  • حسینی, مصطفی گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
  • موبدی, ایرج گروه انگل شناسی و قارچ شناسی پزشکی، دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
  • نجمی, بهاره گروه انگل شناسی و قارچ شناسی پزشکی، دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
  • کامران رشانی, بهاره گروه انگل شناسی و قارچ شناسی پزشکی، دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
  • کیا, عشرت بیگم‌ گروه اتگل شناسی وقارچ شناسی پزشکی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
Abstract:

مقدمه: تریکوسترونژیلیازیس trichostrongyliasis)) بیماری مشترک انسان و دام بوده و نماتود تریکوسترونژیلوس(Trichostrongylus) که عمدتا انگل نشخوارکنندگان اهلی و وحشی است آن را ایجاد می­کند. عفونت­های خفیف در آزمایشگاه ممکن است نادیده گرفته شوند. تا کنون روش کشت نوترینت آگار پلیت که روش تشخیصی مناسبی در عفونت استرونژیلوئیدیازیس (strongyloidiasis) است، برای تشخیص تریکوسترونژیلیازیس ارزیابی نشده است. هدف: ارزیابی کارایی روش کشت نوترینت آگار پلیت در تشخیص تریکوسترونژیلیازیس انسانی در مقایسه با روش رسوبی فرمالین-اتر. مواد و روش­ها: در سال های 93-1392، روی هم 970 نمونه مدفوع تازه انسانی از استان­های مازندران، گیلان، خوزستان و مراجعان به آزمایشگاه کرم‌شناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران گردآوری شد و به روش کشت در محیط نوترینت آگارپلیت و روش رسوبی فرمالین-اتر مطالعه شد. نتایج: با در نظر گرفتن روش­های انگل‌شناسی به عنوان استاندارد طلایی، کشت آگار 45 مورد مثبت واقعی را شناسایی کرد. حساسیت روش کشت نوترینت آگارپلیت و روش رسوبی فرمالین-اتر به ترتیب 23/88 %و 75/62 % و ویژگی آنها به ترتیب 12/98 %و 100 %تعیین شد. نتیجه­گیری: روش کشت نوترینت آگار پلیت می­تواند برای جداسازی لارو تریکوسترونژیلوس و تشخیص آلودگی بکار رود. حساسیت این روش از روش فرمالین-‌اتر بیشتر اما ویژگی آن کمتر است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه روش کشت نوتریت آگار پلیت و روش فرمالین- اتیل استات در تشخیص تریکوسترونژیلیازیس انسانی

زمینه و هدف: گونه های تریکوسترونژیلوس انگل شایع حیوانات علفخوار بوده و تریکوسترونژیلیازیس یک بیماری مهم مشترک بین انسان و دام است. روش معمول تشخیص آزمایشگاهی تریکوسترونژیلیازیس آزمایش مدفوع به روش مستقیم یا تغلیظ است. شواهد کافی در خصوص حساسیت کشت مدفوع بر روی محیط نوترینت آگار برای تشخیص عفونت‫های تریکوسترونژیلوس وجود ندارد. این مطالعه به منظور مقایسه روش های کشت نوترینت آگار و فرمالین- اتیل ا...

full text

مقایسه کارآیی دو روش ایمونوفلورسانس غیر مستقیم و کشت آزمایشگاهی جهت تشخیص نوکاردیوز ریوی

Background: Pulmonary Nocardiosis is an infrequent infection whose incidence seems to be on the rise due to a higher degree of clinical suspicion and to an increasing number of immunosuppressive factors. The present investigation was carried out to detect Nocardiosis in immunocompromised patients confined in the pulmonary ward of Tehran’s Shariati Training Hospital through the use of indirect i...

full text

مقایسه حساسیت روش فرمل-دترجنت با روش فرمالین- اترومستقیم در تشخیص انگل های روده ای

  سابقه و هدف : جهت تشخیص بیماریهای انگلی روشهای مختلف آزمایشگاهی وجوددارند که از حساسیت متفاوتی برخوردار می باشند، لذا انتخاب یک روش استاندارد و مناسب از اهمیت خاصی برخورداراست. در راستای دست یافتن به روشی حساس تر وساده تر برای آزمایش مدفوع، روش فرمل-دترجنت با روش فرمالین- اترومستقیم در تشخیص انگل های روده ای مورد مقایسه قرارگرفت.   مواد وروشها: در این مطالعه مقطعی (توصیفی- تحلیلی) روی نمونه م...

full text

بررسی کارآیی روش ایمنوفلورسانس غیرمستقیم در تشخیص نوکاردیا

زمینه و اهداف: نوکاردیوز بیماری عفونی خطرناکی است که معمولا بواسطه ورود بعضی از گونه های نوکاردیا به دستگاه تنفسی و یا پوست آسیب دیده بوجود می آید. نوع ریوی بیماری شیوع بیشتری داشته و اغلب در اثر استنشاق آئروسل های حاوی نوکاردیا استروئیدس در میزبان مستعد بوجود می آید، حال آن که نوکاردیا برازیلینسس نیاز به شرایط خاص میزبانی ندارد. جستجوی آنتی بادی در سرم کلیه افراد تحت مطالعه با استفاده از آزمون...

full text

مقایسه روش بالینی و آزمایشگاهی در تشخیص عفونت تریکومونایی مهبل

مقدمه: واژینیت تریکومونائی سومین علت شایع التهاب مهبل است. تشخیص واژینیت تریکومونایی از آنجایی که علائمی شبیه به دیگر بیماری های منتقله جنسی دارد و روش معاینه دقیقی برای تشخیص آن وجود ندارد، آسان نیست. منابع معتبر به این موضوع اشاره دارند که جهت تشخیص عفونت تریکومونایی مهبل صرفاً علائم و نشانه های بالینی کافی نیست و تشخیص قطعی آن باید بر اساس تست های آزمایشگاهی صورت گیرد. مطالعه حاضر با هدف ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 25  issue 100

pages  57- 65

publication date 2017-02

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023